قالب وردپرس افزونه وردپرس
خانه > روانشناسی > احساسات منفی خود را تغییر دهیم

احساسات منفی خود را تغییر دهیم

 احساسات منفی خود را تغییر دهیم
احساسات منفی خود را تغییر دهیم

همه ما در زندگی خود افرادی داریم که در ما احساس خشم و ناآرامی را بر می‌‌‏انگیزند. با خودمان فکر می‌‌‏کنیم که «چطور به خودشان اجازه چنین رفتار‌‌‏هایی می‌‌‏دهند». فکر می‌‌‏کنیم که «من هرگز نمی توانم اینقدر خودخواه باشم که چنین کارهایی را انجام بدهم».

ما می‌‌‏‌‌‏توانیم توسط مردم و یا شرایطی که از نظر ما منصفانه نیست تخریب بشویم. با این وجود در چگونگی درک این احساسات منفی دارای حق انتخاب هستیم که آیا اجازه می‌‌‏دهیم ما را بشکنند یا خیر.

شیوه‌‌‏های متفاوتی برای رویارویی با این شرایط وجود دارد. از منظر دیدگاه سنتی بودیستی، بسیاری از «چیز‌‌‏های واقعی» در اطراف ما، یک رویا ، توهم و یا رویای آموزنده است که همواره به ما این فرصت را می‌‌‏دهد که با هر تعامل یا احساس منفی و ناامید کننده، خود را تغییر و رشد دهیم.

اگر شما نگاهتان را به چیزها عوض کنید؛ آنها نیز همسو با نگاه شما تغییر خواهند کرد. دکتر «وین دایر»

بودیست ها به ما می گویند که سه فاکتور اصلی برای تبدیل احساسات منفی وجود دارد:

شنیدن

اولی شنیدن است؛ شنیدن واقعی؛ نه از آن نوعی که وقتی در حال تماشای تلویزیون و یا انجام چند کارهمزمان با هم هستید می‌‌‏شنوید. شنیدن واقعی زمانی است که کاملا هوشیار هستیم و تمام توجه مان را به مطلب می‌‌‏دهیم .

آن چه که اتفاق می‌‌‏افتد این است که وقتی که به صورت واقعی گوش می‌‌‏دهیم، ممکن است چیزها را به طور متفاوتی از آنچه که قبلا می‌‌‏شنیدیم بشنویم؛ و این امکان وجود دارد که این شنیدار به حکمت و خرد درونی ما تلنگر زده و جواب‌‌‏هایی را پیدا کنیم که هیچگاه تصورش را نمی‌‌‏کردیم.

اندیشیدن

دوم اندیشیدن است. ما در جوامعی زندگی می‌‌‏کنیم که همه چیز فوری و سریع انجام می شود و به نظر می‌‌‏رسد که ژرف اندیشیدن روی چیزی نهایتا بیش از سه یا چهار روز وقت نمی‌‌‏گیرد.

جلب رضایت‌‌‏ها و کامیابی‌‌‏های فوری به ما آموزش داده شده است و دامنه توجه ما به اندازه تبلیغی سی و دو ثانیه‌‌‏ای کاهش پیدا کرده است.

با تفکر عمیق و ژرف است که هر آنچه که در شنیدارهایمان می‌‌‏شنویم با خرد‌‌‏ درون‌‌‏مان درک کرده و پس از آن، گفته‌‌‏های دیگران برایمان معنا و مفهوم تازه‌‌‏ای پیدا می‌‌‏کنند.

مدیتیشن

سومین فاکتور اصلی مدیتیشن است. «سوگیال رنپوچی»، در متن کلاسیک بودیست خود ، «کتاب تبتی زندگی و مرگ» ، پیشنهاد می‌‌‏کند که گاهی هم با چشمان باز مدیتیشن کنید. مدیتیشن به معنای فرو رفتن در خود و کشیدن حصاری برای دور ماندن از محیط اطراف نیست، بلکه به جای فرار کردن از هرج و مرج‌‌‏های بیرونی، پیدا کردن راه برای دست یابی به آرامش درونی است. درغیر اینصورت تغییر و تحول ممکن نیست.

مدیتیشن واقعی به نشستن و زمزمه دعاها و وردها نیست. گفته شده است که حقیقت مراقبه لحظاتی بعد از انجام مدیتیشن به درون شما می‌‌‏آید ، زمانی‌‌‏که شفافیت و وضوح وجود دارد. مراقبه غربال کردن ذهن ماست .

این هم راه‌‌‏هایی که بتوانیم قضاوت‌‌‏ها و احساسات منفی را رها کنیم. کار راحتی نیست؛ اما اگر سخت کوش و ساعی باشیم می‌‌‏توانیم نگاهمان را به چیزها عوض کنیم.

دکتر «وین دایر»، جمله معروفی دارد که می گوید : «اگر شما نگاهتان را به چیزها عوض کنید؛ آنها نیز همسو با نگاه شما تغییر خواهند کرد.»

اپک تایمز

دیدگاهتان را بنویسید