قالب وردپرس افزونه وردپرس
خانه > روانشناسی > پدر و مادرانی که به مغز کودک شان آسیب می‌‏رسانند

پدر و مادرانی که به مغز کودک شان آسیب می‌‏رسانند

« تومودا آکمی »، پژوهشگر ژاپنی متخصص در رشد روانی کودکان، به کمک دانشگاه هاروارد، مغز ۱۵۰۰ کودک را با ام‌‏آر‌‏آی اسکن کرد تا تأثیر رفتار والدین بر مغز کودکان را بررسی کند.

این متخصص پرورش کودکان نتیجه تحقیقاتش را در کتاب « پدر و مادرانی که به مغز کودکشان آسیب می‌‏رسانند » به تازگی منتشر کرده است. او رفتار والدینی که با روش‌‏های نامناسب پرورشی نه تنها به شخصیت کودک بلکه ناخواسته به مغزش هم آسیب وارد می‌‏کنند را تشریح کرده است؛ رفتاری که ممکن است حتی زندگی شخص را برای تمام عمرش تغییر دهد.

دعوای پدر و مادر

یکی از بدترین رفتار‌‏ها با کودکان، دعوای شدید پدر و مادر با هم در برابر کودک است. کودکی که در معرض دیدن دائم چنین صحنه‌ای است، بخشی از مغزش به اسم« لینگوآل گیروس » نسبت به کودکان معمولی تا شش درصد کوچکتر می‌‏شود. نتیجه چنین موردی، کاهش توانایی درک گفتاری کودک است.

دخالت بیش از حد والدین

در مورد کودکانی که به سنی رسیده‌اند که می‌‏توانند کارهای شخصی‌‌شان را خودشان انجام بدهند، اگر والدین دائم در پوشاک، خوراک، بازی، همراه بردن لوازم مدرسه و غیره دخالت کنند، باعث می‌‏شود تا کودک فکر کند مورد اعتماد قرار نگرفته است. در این نوع کودکان، بخش آمیگدالای مغز که مسئول احساس خطر و ترس است تغییر شکل می‌‏دهد. احتمال زیادی دارد چنین کودکانی در بزرگسالی تبدیل به افراد ترسو و بدون اعتماد بنفس شوند.

پدر و مادرانی که به مغز کودک شان آسیب می‌‏رسانند
پدر و مادرانی که به مغز کودک شان آسیب می‌‏رسانند

استفاده زیاد کودک از تبلت یا گوشی هوشمند

مغز این کودکان در قسمت « کورپوس کولازوم » که قسمت‌‏های راست و چپ مغز را به هم متصل می‌‏کند و مسئول کنترل احساسات است، کوچک است و کودک از ایجاد ارتباط با والدین یا دیگر کودکان ناتوان می‌‏شود. چنین کودکانی توانایی فعالیت جمعی را از دست می‌‏دهند.

انجام اعمال مورد تنفر کودک به وسیله ی والدین

مانند لخت گشتن آنها در خانه. کودکی که از دیدن چنین صحنه‌ای منزجر است، ناخودآگاه مغزش تحت استرس قرار می‌‏گیرد تا که آن صحنه را نبیند. در بخش بینایی مغز این چنین کودکانی تغییر شکل و کوچک شدن مشاهده شده‌ که بر روی میزان حافظه یا درک مفاهیم تأثیر منفی داشته است. با کودکان گفتگو کنید تا متوجه شوید دیدن چه صحنه‌هایی را دوست ندارند تا از انجام آن در مقابل او پرهیز کنید.

مقایسه کردن کودک با دیگران همراه با سرزنش او

چنین عملی غرور کودک را خدشه‌دار و استرس بزرگی به او وارد می‌‏کند. مغز چنین کودکانی در بخش استریاتوم که مسئول حس شادی است، تغییر می‌‏کند. احتمال زیادی وجود دارد چکه نین کودکانی در بزرگسالی دچار اعتیاد به مواد مخدر یا مشروب شوند. تک تک انسانها با هم متفاوتند. اگر از موردی در فرزندتان ناراضی هستید، بدون مقایسه کردن او با دیگران، برای رفع مشکلش تلاش کنید.

سرزنش‌‏های احساساتی و تند

در حقیقت تحقیر کلامی کودک، از مجازات بدنی‌ آسیب بیشتری به او وارد می‌‏کند. بخش شنوایی مغز این کودکان تورم زیادی به دنبال تحقیر کلامی کودک از خود نشان داده است. حتی مواردی از ناشنوا شدن کودک هم دیده شده در حالی که گوش و سیستم شنوایی هیچ آسیبی ندیده است. در مواردی که قصد بیان رفتار بد کودک را دارید، حداکثر در ۶۰ ثانیه انجامش دهید. نقدهایی که بیشتر از این مدت باشد، اکثراً از عامل اصلی دور می‌‏شود و تبدیل به بیرون ریختن احساسات تند والدین در قالب موعظه با واژه‌‏های آزاردهنده و تحقیرآمیز می‌‏شود.

فراموش نکنید مغز کودکان قابلیت انعطاف زیادی دارد. از هر زمانی که به اشتباهات تربیتی پی‌‏ببرید و روش‌‏تان را تصحیح کنید، فرصت ترمیم مغز و اخلاق کودک امکان پذیر است.

نوشته دکتر مینو اسدی

دیدگاهتان را بنویسید