مراقبه واقعی تمرینی از زندگی است که در قالب یک سری مراحل، قابل تعریف نمیباشد. جایی برای رفتن نیست بلکه حضور در اینجا و اکنون است. برای رسیدن به آرامش، کافی نیست که یک شگرد یا روش را یاد بگیرید و در آن استاد شوید. چند نکته کلیدی در تمرین مراقبه وجود دارد که می‌تواند برای راهنمایی شما به سوی خود واقعی، طبیعی ، آرام و آزادتان مفید باشد.
۱.حد اقل ۲۵ دقیقه وقت آزاد برای مراقبه بگذارید.
مطمئن بشوید که در محیط آرامی هستید و کسی مزاحم شما نمیشود. در حالتیکه برایتان راحت است بنشیند. (ترجیحاً روی زمین و در صورت امکان شبیه به حالت چهار‌زانو)
۲. یادتان باشد که مراقبه حالت طبیعی شما است.
هیچ نیازی به کنترل مغز، تنفس یا جزئیات دیگری نیست.
۳. آگاهی خود به بدن فیزیکی‌تان را هدایت کنید.
توجه داشته باشید که آگاهی شما به کجا کشیده می‌شود. بگذارید آگاهی شما آزادانه حرکت کند، بهجای آنکه با زور آن را به محل مشخصی ببرید. آیا هیچ حس خاصی هست که در درون شما غالب باشد؟ اجازه بدهید آگاهی شما آرام بگیرد و بگذارید همانگونه که هست باشد.
وقتی که افکار بیرون می‌آیند، بگذارید همانگونه که هستند باشند و آگاهی را بازگردانید. توجه کنید که چگونه احساسات تغییر میکنند و آگاهی بهطور طبیعی بر اساس راهنمای ذاتی و درونی به جای دیگری کشیده می‌شود. بگذارید آگاهی این مسیر را دنبال کند. این مرحله که بر روی لایه‌های مختلف بدن خود کار می‌کنید و ذره ذره به لایه‌های عمیق‌تر می‌رسید، ممکن است مقداری طول بکشد.
درحالیکه خرد بدن‌تان شما را راهنمایی می‌کند، همچنان به آن اعتماد کنید. آگاهی، الگوهای انرژی در بدن را محو می‌کند و مغز به تدریج از کنترل خود می‌کاهد.
۴.حواستان به صحنه ها یا صداهایی که دریافت می کنید باشد
به بیانی دیگر، شما از افکار و احساسات و صداها و غیره آگاه هستید، اما آیا از زمانی که به آن‌ها اجازه می‌دهید همانگونه که هستند باشند و آن‌ها را به حال خود رها می‌کنید، می‌توانید قدرت حضور را احساس کنید؟ این حضور جایی در بدن شما نیست و قابل تعریف و تعیین هم نیست. آن پدیدهای آزاد، غیر قابل تغییر و تاثیر‌ناپذیر از جزئیات است. چیزی شبیه آسمانی بی‌نهایت وسیع و ژرف که همه چیز را دربرمی‌گیرد و شامل می‌شود.
۵. در لحظه حال باقی بمانید.
گویا شما فقط آگاهی هستید، استراحت کنید. زمانی‌که خودتان را در‌حال کار کردن روی افکار و احساسات و امیال یافتید، بگذارید همانطور که هستند، باشند. آن‌ها را تنها و معلق به حال خودشان بگذارید تا به هر شکلی که می‌خواهند سرگرم شوند. این کار آگاهی را از اشیاء جدا می‌کند و به شما اجازه می‌دهد حضور و هستی و لحظه حال را بیشتر تجربه کنید.
۶. مراحل ۴ و ۵ را تکرار کنید تا وارد مراقبه شوید.
به یک موضوع توجه کنید… بگذارید همانگونه که هست باشد…با آگاهی استراحت کنید…به یک موضوع توجه کنید…بگذارید همانگونه که هست باشد…با آگاهی استراحت کنید.
۷. با گذشت زمان، شما سریع‌تر به حالت آگاهی و حضور می‌رسید.
شما از حضوری عمیق‌تر و طولانی‌تر لذت خواهید برد.
۸. از خودتان بپرسید آیا تلاش می‌کنید تجربه خود را به شکلی کنترل کنید
. آیا از افکار، احساسات و امیال ویژه‌ای پرهیز می‌کنید؟
۹. حداقل ۲۵ دقیقه را به تمرین اختصاص دهید
. معمولا رها شدن از کشش لج‌بازانه ذهن ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. اگر تمرین را بهصورت مرتب انجام دهید و فاصله زمانی بین تمرین‌ها را مرتب کم کنید، در لذت حضور غرق خواهید شد.
به یاد داشته باشید که مراقبه یک تمرین مداوم است و نباید آن را رها کنید. از این سفر لذت ببرید.
اپک تایمز
