دکتر ونسا مک‌کی، مشاور زنان و زایمان و سخن‌گوی کالجِ سلطنتی بیماری‌های زنان و زایمان می‌گوید: آلتِ تناسلی زن باکتری مطلوبی دارد که از آن حفاظت می‌کند و اگر کارِ آن مختل شود آلت تناسلی دچار بیماری‌هایی مثلِ عفونتِ باکتریایی مهبل یا برفکِ مهبل و التهاب می‌شود.
در ادامه به هر آن چه لازم است در موردِ تمیز کردن آلتِ تناسلی زن بدانیم از فرآورده‌هایی که می‌توان استفاده کرد تا کارهایی که نباید کرد می‌پردازیم.
۱) آب به تنهایی کافی است اما استفاده از برخی فرآورده‌ها نیز ایرادی ندارد
اگر هم بخواهیم از فرآورده‌ای استفاده کنیم توصیه «ان‌اچ‌اس» آن است که از صابونِ غیرعطری یا نرم‌کننده استفاده کنیم.
دکتر گونتر هم توضیح می‌دهد: «صابون مقداری از روکشِ اسیدی را هم می‌زداید که لایه سطحی محافظی از جنسِ چربی در روی پوست است».
در نتیجه، توصیه دکتر «آورتون» این است که زنانی که صابونِ غیرعطری پوست‌شان را تحریک یا خشک می‌کند از محلول‌های آب‌پایه یا کرِمِ اپادرم استفاده کنند که مصرفِ مکرر و درازمدت آن‌ها در صورتی که نیاز باشد خطری ندارد.
۲) نظافت ملایم
توصیه می‌کنند که تمیزکاری آلتِ تناسلی زن به صورتِ ملایم و هر روزه باشد زیرا تمیزکاری بیش از حد می‌تواند به عارضه‌های آلتِ تناسلی زن دامن بزند.
مانندِ تمام فعالیت‌هایی که با آلتِ تناسلی زن سروکار دارد (مثل خشک کردنِ بعد از حمام کردن و بعد از آمیزشِ جنسی) تمیز کردنِ آلتِتناسلی باید از جلو به عقب باشد تا باکتری‌های مقعد به آلتِتناسلی و میزنای انتقال نیابد و عفونت ایجاد نکند.
دکتر آورتون می‌گوید: «این باکتری‌ها می‌توانند در مهبل و مجرای ادرار عفونت ایجاد کنند و زنان باید با حوله تمیزی آلتِ تناسلی را بعد از شست‌وشو خشک کنند».
۳) رصد کردنِ تغییرات
در این مورد هم مثلِ تمام مواردِ بهداشتی دیگر، مراقبت دقیقِ سلامت و توجه به تمامی نشانه‌های مشکلات مثل بو، سوزش یا درد مهم است.
طبقِ اعلامِ «ان‌اچ‌اس» عادی است که آلتِ تناسلی زن بو داشته باشد و این بو در زمان‌های مختلفِ چرخه باروری تغییر می‌کند.
اما اگر تغییری ناگهانی در ترشحات رخ دهد می‌تواند نشانه عفونتِ آلتِ تناسلی و لزومِ مراقبتِ پزشکی بیشتر باشد.
دکتر ویرجینیا بکت، سخن‌گوی «رکوگ» می‌گوید: «تغییر در رنگ یا غلظت، بوی بد ناگهانی، ترشحِ زیادِ غیرعادی، خارشِ قسمتِ بیرونی آلتِ تناسلی، دردِ لگنِ خاصره یا شکم یا خون‌ریزی غیرمنتظره آلتِ تناسلی از علامت‌های هشداردهنده عفونت است».
اگر زنی شک کند که ترشحاتِ آلتِ تناسلی‌اش غیرعادی است باید به سراغِ پزشکِ عمومی، پرستارِ مراقبت‌های پیشرفته یا دارو برود.
۴) استفاده نکردن از لیف و کیسه
می‌توان برای تمیز کردن صورت و تن از لیف یا کیسه استفاده کرد اما طبقِ توصیه دکتر آورتون برای تمیز کردنِ آلتِ تناسلی نباید از آن‌ها استفاده کرد چون ضررِ آن‌ها بیشتر از فایده آن‌ها است.
آلتِ تناسلی زن ظریف است و دکتر «آورتون» می‌گوید استفاده از چیزهایی مثل لیف و کیسه می‌تواند «پوستِ ظریفِ آلت تناسلی زن را دچار خراش کند».
۵) استفاده نکردن از دستمال‌های معطر یا خوش‌بوکننده آلتِ تناسلی
«ان‌اچ‌اس» همچنین مخالف استفاده از دستمال معطر یا خوش‌بوکننده است زیرا ممکن است در کار باکتری‌های طبیعی آلت تناسلی زن که آن را تمیز و سالم نگه می‌دارند اختلال ایجاد کنند.
دکتر گونتر می‌گوید: «خوش‌بوکننده مهبل آشغالی بیش نیست و باید به چشمِ سیگارِ مهبل به آن نگریست که از القائات مخرب سرچشمه می‌گیرد. مورد آزمایش قرار نگرفته، به احتمال زیاد زیان‌بار است، بوی بهره‌کشی از آن می‌آید و نیازی به آن نیست».
گونتر خاطرنشان می‌کند هر توصیه‌ای که خلاف این باشد بوی «بهره‌کشی مردسالارانه» از آن می‌آید.
او می‌افزاید: «وقتی مردان با دستمال توالت یا خودشور توالت فرنگی سر می‌کنند چرا زنان نتوانند؟»
۶) استفاده نکردن از سرنگ تنقیه مهبلی
سرنگ تنقیه برای پاشیدن آب به درون آلت تناسلی و بیرون راندن ترشحات به کار می‌رود. می‌دانسته‌ایم که زنان در سراسر تاریخ و در بسیاری از فرهنگ‌ها موادی مانند عسل، روغن زیتون و حتی شراب را به درون آلت‌تناسلی تنقیه می‌کرده‌اند.
حتی زمانی گمان می‌رفت با این کار می‌توان از عفونت و بارداری جلوگیری کرد.
اما «ان‌اچ‌اس» می‌گوید تنقیه هم مثل خوش‌بوکننده و دستمال می‌تواند در کار باکتری طبیعی آلت ِتناسلی زنان اختلال ایجاد کند.
استاد لامونت توضیح می‌دهد که «فکر نکنم تنقیه در هیچ موقعیتی مفید باشد زیرا تنها کاری که می‌کند شستن تمام محتویات درون آلتِ تناسلی زنان و از جمله باکتری‌های مفید است».
همچنین طبق اعلام «ان‌اچ‌اس» هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد تنقیه جلوی بیماری‌های آمیزشی یا عفونت‌های آلت تناسلی زنان را بگیرد و حتی ممکن است مخاطره‌افزا باشد.
منبع ایندیپندنت
