قالب وردپرس افزونه وردپرس
خانه > سرگرمی > داستان کوتاه > داستان کوتاه آموزنده تاریخی

داستان کوتاه آموزنده تاریخی

داستان کوتاه آموزنده تاریخی اول:

فردى در پیش حکیمى از فقر خود شکایت مى ‏کرد و سخت مى نالید. حکیم گفت: خواهى که ده هزار درهم داشته باشى و چشم نداشته باشى؟

گفت: البته که نه. دو چشم خود را با همه دنیا عوض نمى کنم

گفت: عقلت را با ده هزار درهم، معاوضه مى کنى؟

گفت: نه

گفت: گوش و دست و پاى خود را چطور

گفت: هرگز

گفت: پس هم اکنون خداوند، صدها هزار درهم در دامان تو گذاشته است. باز شکایت دارى و گله مى کنى؟!

بلکه تو حاضر نخواهى بود که حال خویش را با حال بسیارى از مردمان عوض کنى و خود را خوش‏ تر و خوش‌بخت ‏تر از بسیارى از انسان ‏هاى اطراف خود مى ‏بینى. پس آنچه تو را داده‏ اند، بسى بیش ‏تر از آن است که دیگران را داده ‏اند و تو هنوز شکر این همه را به جاى نیاورده، خواهان نعمت بیش‏ ترى هستى!

داستان کوتاه آموزنده تاریخی دوم:

مسجدی در همسایگی مشروب فروشی قرار داشت و امام جماعت آن مسجد در خطبه هایش هر روز دعا می کرد: “خداوندا زلزله‌ای بفرست تا این میخانه ویران شود .”

روزی زلزله آمد و دیوار مسجد روی میخانه فرو ریخت و میخانه ویران شد. صاحب میخانه نزد امام جماعت رفت و گفت: “تو دعا کردی میخانه من ویران شود پس باید خسارتش را بدهی !”

امام جماعت گفت: “مگر دیوانه شدی، مگر می شود با دعای من زلزله بیاید و میخانه‌ات خراب شود !”

پس هر دو به نزد قاضی رفتند. قاضی با شنیدن ماجرا گفت: “در عجبم که صاحب میخانه به خدای تو ایمان دارد، ولی تو که امام جماعت هستی به خدای خود ایمان نداری …!

داستان کوتاه آموزنده تاریخی سوم:

جماعتی بوزینگان در کوهی بودند چون شب شد سرما بر آنان هجوم آورد ، کرم شب تابی دیدند گمان کردند آتش است هیزم بر او می نهادند و می دمیدند …

برابر آنها مرغی داد می زد که این آتش نیست ، به او توجه نمی کردند  مردی از آنجامی گذشت به مرغ گفت رنج مبر اینان حرف ترا نمی شنوند مرغ سخن او نشنود و جلوتر آمد تا به بوزینگان بفهماند که آتش نیست او را بگرفتند و سرش را جدا کردند …

کلیله و دمنه

داستان کوتاه آموزنده تاریخی چهارم:

اگر آرام بروید، زودتر میرسید

تاجری در روستایی، مقدار زیادی محصول کشاورزی خرید و می‌خواست با آنها را با ماشین به انبار منتقل کند. در راه از پسری پرسید: تا جاده چقدر راه است؟

پسر جواب داد: اگر آرام بروید حدود ده دقیقه کافی است. اما اگر با سرعت بروید نیم ساعت و یا شاید بیشتر.

تاجر از این تضاد در جواب پسر ناراحت شد و به او بد و بیراه گفت و به سرعت خودرو را به جلو راند. اما پنجاه متر بیشتر نرفته بود که چرخ ماشین به سنگی برخورد کرد و با تکان خوردن ماشین، همه محصول‌ها به زمین ریخت.

تاجر وقت زیادی برای جمع کردن محصول ریخته شده صرف کرد و هنگامی که خسته و کوفته به سمت خودرواش بر می‌گشت یاد حرف‌های پسر افتاد و وقتی منظور او را فهمید بقیه راه را آرام و بااحتیاط طی کرد.

داستان کوتاه آموزنده تاریخی پنجم:

روزی شخص نانوایی مردی با لباس کهنه و فقیرانه ای را دید که به طرف مغازش می‌آید..با خودش گفت حتما این فقیری است که می خواهد نانی را گدایی کند.

وقتی آن مرد رسید گفت نان تمام شده،مرد از آنجا دور شد..دوست نانوا که آن مرد را از سر کوچه دیده بود به نانوا رسید و گفت”او را شناختی.؟نانوا گفت نه

حتما فقیری بود که نان مجانی می خاست و من به او گفتم نان تمام شده..دوست نانوا گفت وای بر تو..آن مرد استاد و زاهد بزرگ شهر است

نانوا تا فهمید به سمت زاهد دوید و گفت مرا ببخش که شما را نشناختم..و از زاهد خواهش کرد که او را به شاگردی قبول کند زاهد قبول نکرد ولی نانوا اصرار کرد که اگر مرا به شاگردی قبول کنی تمام شهر را نان مجانی دهم…زاهد به خاطر شرطش او را قبول کرد.

روزی در کلاس درس نانوا از زاهد پرسید که ای شیخ”جهنم کجاست؟

شیخ گفت جهنم جاییست که تکه نانی را برای رضای خدا ندهند و شهری را برای رضای بنده ای نان دهند…

دیدگاهتان را بنویسید