ضرب المثل

قصه حسین کرد شبستری تعریف کردن کنایه از زیاده گویی و بیهوده گویی است و زمانی بکار می رود که کسی بخواهد مطلبی را بیخودی طولانی کند.

️روزی دو بازرگان به حساب معامله هایشان می رسیدند. در پایان، یکی از آن دو به دیگری گفت: «طبق حسابی که کردیم من یک دینار به تو بدهکار هستم.»

شاید ضرب المثل ارزن عثمانی خروس ایرانی را شنیده باشید. در جریان نبرد نادر شاه با عثمانی ها روزی فرستاده دولت عثمانی با دو گونی ارزن نزد نادرشاه شرفیاب می ‏شود و آنها را در مقابل نادرشاه بر روی زمین می‏گذارد.

ضرب المثل شتر را به نمد داغ می‌کنند را در بیان سرانجام انسان مکار و فریب‌کار به کار می‌رود و نشان می دهد نیرنگ و فریب، سرانجامی جز شکست ندارد.

در زمان جنگهای روس و ایران در دوره فتحعلی شاه قاجار که شکست لشکر ایران نزدیک شد یکی از دراویش بنام "حاج میرزا محمد اخباری" نزد شاه رفت و متعهد شد که تا چهل روز سر سردار روسی بنام "اشپختر"را تحویل دهد

روزگاری، مردی پرهیزگاری در شهری زندگی می کرد. شبی از شب ها مرد برای سر زدن به حیواناتشان به سوی طویله رفت و دید که گاوش مرده است.

اصولا در هر فرهنگ و آیینی ضرب‌المثل‌هایی از قدیم‌الایام تا کنون پدید آمده‌اند که در گفت‌ و گو‌های روزانه به کرات از آنها استفاده می‌شود، دراین میان کم نیستند ضرب‌المثل‌هایی که پایه حقوقی دارند.

در این مطلب با معنی ضرب المثل پیش غازی و معلق بازی آشنا می شوید .غازی در فرهنگ لغت به معنی طناب باز ، بند باز و معرکه گیر است.

ضرب المثل افسار شتر بر دم خر بستن اشاره به سپردن کار به افراد نالایق است و اینکه افرادی نالایق بدون داشتن تخصص، تحصیلات، تجربه، شایستگی و شرایط صاحب پست و مقامی شوند.

گروهی دزد غارتگر بر سر کوهی ، در کمینگاهی به سر می بردند و سر راه غافله ها را گرفته و به قتل و غارت می پرداختند و موجب ناامنی شده بودند.فرماندهان اندیشمند کشور ، برای مشورت به گرد هم نشستند و درباره دستیابی بر آن دزدان گردنه به مشورت پرداختند سرانجام عده ای از سربازان ورزیده به کمینگاه دزدان یورش برده و بر آنان چیره شدند

ﺿﺮﺏ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﻧﺎﺩﺭ ﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻛﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ و به آن مغرور هستند ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﯽﺭﻭﺩ.ﺩﺭﺣﺪﻭﺩ ﭼﻨﺪﺻﺪﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺳﻠﺴﻠﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﻓﺸﺎﺭﯾﻪ ﺩﺭﺍ ﯾﺮﺍﻥ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﯽﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺍﯾﻦﺳﻠﺴﻠﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﺩﺭﺷﺎﻩﺍ ﻓﺸﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩ ﻧﺎﺩﺭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩﯼ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻥﺷﺮﻕﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﻢﻛﻢ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻛﺸﻮﺭﮔﺸﺎﯾﯽ ﻛﺮﺩ

در گذشته مردی تهی دست با خانواده اش زندگی می کرد. مرد آن قدر فقیر بود که به جز نان و مقداری ماست غذای دیگری نداشتند حتی گاهی همان را هم نداشتند و شب ها با شکم گرسنه می خوابیدند. آن ها این گونه روزگار می گذراندند تا اینکه یک روز پسر مرد تهی دست بیمار شد.

ﺳﻲﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﮔﻲ ﻭ ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯﻱ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ (ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ) ﺍﺯ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ، ﺳﻜّﻪﻫﺎﻱ ﺩﻭ ﺭﻳﺎﻟﻲ، ﭘﻨﺞﺭﻳﺎﻟﻲ،ﺩﻩ ﺭﻳﺎﻟﻲ ﻭ .. ﺩﺭ ﻗﻠﻚ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﻲﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﻮﺷﻲ ﺑﻮﻕ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﺷﺨﺺ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩﮔﻴﺮﻱ ﻛﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻪ ﮔﻔﺖﻭﮔﻮ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ .

در گذشته بازرگانی ثروتمند در خانه ای بزرگ زندگی می کرد. روزی از روزها که بازرگان در حیاط خانه اش نشسته بود صدای غلام ویژه ی خود را شنید که با ناله می گفت:« قربان بدبخت شدیم؛ زیرا ساعتی پیش قسمتی در بازار آتش گرفته است و همه ی دکان هایمان سوخته اند».

دو گدا بودند یک بسیار چاپلوس و دیگری آرام و ساکت.گدای چاپلوس وقتی شاه محمود و یا وزیرنش را می دید بسیار چاپلوسی می کرد و از سلطان محمود تعریف می کرد و هدیه میگرفت ولی آن یکی ساکت بود.